. ۱. خب انتظار داشتم هرماه بتوانم یه گزارش پیشرفت بدهم. از این ایده‌ای که به یاد و خاطره‌ کیان توی ذهنم داشتم و می‌پروراند. ولی نشد. هم به دلیل سختی ایده و هم به دلیل سختی روزگار. اما این سومین پست میتونه چیزهایی رو دقیق کنه. ۲.علیرغم پیش‌داوری خیلی از دوستان و نادوستان ، تلاشم بر اینه که ایده و طرح این مرکز/موزه علم برای کودکان ایران باشه نه یک شهر به خصوص . توی متنم هم به نوعی اشاره شده بود. بنابراین چیزی که در هرکجای ایران بتواند اجرایی شود و هر کودکی بتواند از آن بهره ببرد اصل بنیادی طراحی خواهد بود. ۳.از ایده موزه سیار چندان استقبال نمی‌کنم . تجربیات بسیار ناخوشایندی از آن داریم. من حداقل ۳۰ ساله که این ایده را می‌بینم که هی اجرا می‌شود و رها می‌شود در بیابان مدیریت و اجرا. ۴.خلق کردن ،لذت بردن، آموختن، یه اصل بنیادی این طراحی من خواهد بود. این سه ، تجربه‌ی کودکی من است . تقریبا روی همین تجربه پیش خواهم رفت. ۵.دوستان زیادی ، خیلی زیاد از هر صنف و گروهی به من پیغام دادند و ابراز علاقه برای مشارکت در طراحی کرده‌اند. از همه شان ممنونم و در نیمه تابستان اعلام عمومی می‌کنم که به شکلی دور هم جمع شویم و ایده‌افزایی کنیم. مشتاق و نیازمند کمکهایتان هستم . ۶.تا الان چه کرده‌ام؟ مروری بر کتاب‌های درسی اول تا سال هفتم کرده‌ام تا محتوای علمی شان را مرور کنم. آزمایش‌هایی که دارند ، موضوعاتی که دارند و .... در این مرحله به کمک خانواده‌هایی که بچه مدرسه‌ای دارند عجیب نیاز دارم . بنابراین ....به گوش باشید که یکی دو هفته دیگر یک فراخوان میدهم .... ۷. ایده‌های مفهومی و موضوعی را نوشته‌ام.بیش از ۶۰ آیتم ابزاری تا الان شده است...که باید تکمیل شوند و بعد برای طراحیشان فکر کنیم. ۸. درباره شکل و شمایل اجرایی هنوز به نتیجه‌ای نرسیده‌ام و انبوهی از مدل‌های جهانی را دیده‌ام و فهرست کرده‌ام . ۹. همین. سخت و آرام ولی پیوسته و محکم جلو میبرم قصه را . مراقب خودتان باشید و امیدوار